એક મિત્ર ની શોધ માં નીકળ્યો હું, ને મિત્રતા નું ભાન નહિ,
પળે પળે રડતો હું, ને સ્મિત ની ચહેરે ભાન નહિ…
રાહ માં ચાલતા રેત ગરમ લાગે, ને પાણી નું ભાન નહિ,
કાંટા પગ માં અઢળક વાગે, ને રક્ત વહે તેનું ભાન નહિ,
ભાવભીની આંખો માં એક જ સ્વપ્ન, પણ ક્યાં નું સ્વપ્ન એનું ભાન નહિ……
શોધતો રહ્યો હું મારા મિત્ર ને, ને મિત્રતા નું ભાન નહિ………
નદીઓ ના સેહ્વાસે ચાલતો હું, ને ઠોકર વાગે તેનું ભાન નહિ,
પડતા તો પડી ગયો હું, પણ હૈયું રડે તેનું ભાન નહિ…
રસ્તે ચાલતા મુસાફરો એકીટસે જોયા કરે, ને ક્યાં છે મારી મંઝીલ એનું ભાન નહિ…….
એક મિત્ર ની શોધ માં નીકળ્યો હું, ને મિત્રતા નું ભાન નહિ,
બેભાન અવસ્થા મો હું પોકારતો રહ્યો, અદભુત ઘટના ત્યાં બની,
પ્રિયતમા સંભાળ લેતી મારી, ને શ્વાસ નું મને ભાન નહિ…..
મિત્ર ત્યાં મળ્યો જે મને, સુખે દુર રહી દુઃખ સંભારતો,
ખુશી ના અચંબા માં ડૂબ્યો એ સુરજ,
જ્યાં જીવ ચાલ્યો ગયો ને સગવાહલા ને ભાન નહિ……
એક મિત્ર ની શોધ માં નીકળ્યો હું, ને મિત્રતા નું ભાન નહિ…….
– અભિનવ
જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત જ્યાં જ્યાં બોલાતી ગુજરાતી ત્યાં ત્યાં ગુર્જરીની મહોલાત ઉત્તર દક્ષિણ પૂર્વ કે પશ્ચિમ જ્યાં ગુર્જરના વાસ સૂર્ય તણાં કિરણો દોડે ત્યાં સૂર્ય તણો જ પ્રકાશ જેની ઉષા હસે હેલાતી તેનાં તેજ પ્રફુલ્લ પ્રભાત જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત ગુર્જર વાણી ગુર્જર લહાણી ગુર્જર શાણી રીત જંગલમાં પણ મંગલ કરતી ગુર્જર ઉદ્યમ પ્રીત જેને ઉર ગુજરાત હુલાતી તેને સુરવન તુલ્ય મિરાત જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત કૃષ્ણ દયાનંદ દાદા કેરી પુણ્ય વિરલ રસ ભોમ ખંડ ખંડ જઈ ઝૂઝે ગર્વે કોણ જાત ને કોમ ગુર્જર ભરતી ઉછળે છાતી ત્યાં રહે ગરજી ગુર્જર માત જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત અણકીધાં કરવાના કોડે અધૂરાં પૂરાં થાય સ્નેહ શૌર્ય ને સત્ય તણા ઉર વૈભવ રાસ રચાય જય જય જન્મ સફળ ગુજરાતી જય જય ધન્ય અદલ ગુજરાત જ્યાં જ્યાં વસે એક ગુજરાતી ત્યાં ત્યાં સદાકાળ ગુજરાત - અરદેશર ફરામજી ખબરદાર
‘જો’ અને ‘તો’ની વચોવચ આપણે ઊભા છીએ,
કબ્બડી-ખોની વચોવચ આપણે ઊભા છીએ.
ઘોડિયાના હીંચકાથી લઈ અને સમસાન લગ,
‘હસ અને રો’ની વચોવચ આપણે ઊભા છીએ.
સાંધીએ વર્ષોથી, સંધાતી નથી તો પણ હજી;
કઈ તિરાડોની વચોવચ આપણે ઊભા છીએ?
જિંદગી ને ગુર્જરી ભાષાની તુલના થાય તો,
‘થોભ’ ને ‘ગો’ની વચોવચ આપણે ઊભા છીએ.
રોજ જોતી સૃષ્ટિ આપણને ટિકિટ લીધા વિના,
શ્વાસના શૉની વચોવચ આપણે ઊભા છીએ.
ખાલી છે એ વાત છોડો; એટલું પૂરતું નથી?
ફૂલછાબોની વચોવચ આપણે ઊભા છીએ.
આપણા આ પ્રેમને વર્ષો થયાં તો પણ હજી,
‘યસ’ અને ‘નો’ની વચોવચ આપણે ઊભા છીએ.
– અનિલ ચાવડા
પડી જવાનું – ઊભા થવાનું, ભાન હોવું – માણસ હોવું,
ગમેતેમના ગબડ્યાનું વરદાન હોવું – માણસ હોવું.
ચડતા શિખરે, પડતા નીચે, પડતા ખીણમાં, ચડતા ઊંચે
મચ્યા રહ્યાનું, લગાતાર બસ, ધ્યાન હોવું – માણસ હોવું.
ઈટ્ટાકિટ્ટા કર્યે જવાના, ખર્યે જવાના ખોખો ખેલી,
મોટેરા મનસૂબાથી બળવાન હોવું – માણસ હોવું.
ચરણ રૂકે ત્યાં સ્વાગત ઝીલતા દુનિયામાં ફૂલ્યા કરવાનું,
પોતાના ઘરમાં જાણે મહેમાન હોવું – માણસ હોવું.
મહામોલના શિર દઈ દેતા હસતા હસતા ક્ષણમાં તેને
સસ્તા સસ્તા જીવનનું અભિમાન હોવું – માણસ હોવું
સમજણની સિદ્ધિના વડલા વિસ્તાર્યા નિત કરવા પડતા,
તોય વખત પર નિરાધાર નાદાન હોવું – માણસ હોવું.
ખૂબીખામીના જુદા તોલથી સ્વજન પરાયા જોખ્યા કરવા
ઢળ્યા અહીં કે તહીં બધે વેરાન હોવું – માણસ હોવું.
હારજીતના ભેદ ભુલાવે એવા યુદ્ધે હોમાયા-નું
મળે તેમના જીવ્યાનું સન્માન હોવું – માણસ હોવું
- કવિ શ્રી હેમંત દેસાઈ
પ્રેમ કરવો
અને પુસ્તક વાંચવું
એમાં કોઈ અંતર નથી હોતું.
કેટલાક પુસ્તકોનું
મુખપૃષ્ઠ જોઈએ છીએ
ભીંજવે છે.
પાનાં ઉથલાવીને મૂકી દઈએ છીએ.
કેટલાંક પુસ્તકો
તકિયા નીચે મૂકીએ છીએ.
અચાનક જ્યારે પણ આંખ ખૂલે છે
ત્યારે વાંચવા માંડીએ છીએ.
કેટલાંક પુસ્તકોનો
શબ્દેશબ્દ વાંચીએ છીએ
એમાં ખોવાઈ જઈએ છીએ
ફરી પાછું વાંચીએ છીએ
અને આત્મામાં વસાવી દઈએ છીએ.
કેટલાંક પુસ્તકોમાં
રંગ-બેરંગી નિશાની કરીએ છીએ
દરેક પંક્તિ પર વિચારીએ છીએ
અને કેટલાંક પુસ્તકોનાં
નાજુક પૃષ્ઠો પર
નિશાની કરતાં પણ ડરીએ છીએ.
પ્રેમ કરવો
અને પુસ્તક વાંચવું
એમાં કંઈ અંતર નથી હોતું.
- સુતીંદરસિંહ નૂર (પંજાબી), અનુ. સુજાતા ગાંધી
Gujarati Prayer - Jeevan Anjali Thajo, Maru Maru Jeevan Anjali Thajo
Jeevan Anjali Thajo, Maru Jeevan Anjali Thajo
Bhukhya kaaje bhojan banajo, tarasya nu jal thajo
Din dukhiya na aansoo luta antar kadi na dharajo
Maru Jeevan Anjali Thajo..
Sat ni kantadi kedi par pushp bani patharajo
Zaher jagat na jiravi jiravi amrut urna paajo
Maru Jeevan Anjali Thajo..
Vanthakya charano mara nit tari samipe dhajo
Haiyana pratyek spandane taru naam ratajo
Maru Jeevan Anjali Thajo..
Vamalo ni vachche naiya muj halaklolak thajo
Shradhdha kero dipak maro nav kadiye olavajo
Maru Jeevan Anjali Thajo..
Our entire life is made up of choices,
What we decide,
the action we take,
the attitude we display
All represent the steps of life.
Sometimes we take two steps forward
And one-step back.
Some of us take baby steps
Some of us take giant steps
But the secret is not to let that
one step back turn into a failure.
Learn from backward steps
And keep on stepping forward in this dance
Called Life!
