સિગ્નલ ની લાઈટ લીલી થઇ ગઈ હતી , પણ અમી હજી પણ પોતાના વિચારો માં ક્યાંય ગુમ પોતાની ગાડી માં ક્યારે ની બેસેલી હતી .અચાનક પાછળ થી આવેલા કોઈ ના હોર્ન ના આવાઝે તેને જાણે ઊંઘ માં થી ઝબકી નાખી હોઈ એમ એ જાગી .પાછળ વળી હાથ ના ઈશારા થી "સોરી" કહી ને એને ગાડી ઘર તરફ મારી મૂકી.ઘરે પહોંચી ગાડી પાર્ક કરી અને ઘર નું લોક ખોલી અંદર પ્રેવશતા જ એ સોફા પર ફસડાઈ પડી .મન અશાંત હતું એનું અને વિચારો તો જાણે જાપાન ની બુલેટ ટ્રેન કરતા પણ ઝડપી સ્પીડ એ ચકરાવે ચડ્યા હતા.
આજે એનો જોબ પર છેલો દિવસ હતો.હજી એને બીજી જોબ શોધી નોહતી ,એમ વિચારી ને કે થોડા દિવસ બ્રેક લઇ ડિસેમ્બર ના એ છેલ્લા બે અઠવાડિયા ઘરે રહી ને એ નવા વરસ માં કોઈ નવી જોબ શોધી નવી શરૂવાત કરશે .આખા વરસ ના લેખા જોખા કરશે અને નવા વરસ માટે નવા રિસોલ્યૂશન બનાવશે .કદાચ ઈચ્છા થશે તો ઇન્ડિયા ની ટિકિટ કરી ઘરે જઈ આવીશ એવું પણ વિચારી રાખ્યું હતું એને.પણ ઓફિસે થી ઘરે આવતા આવેલા એક ફોને એને બેચેન કરી નાખી હતી.એ ફોન એની એક વખત ની ખુબ ખાસ અને પ્રિય સખી 'સીયા' ના પિતા નો હતો.કોલેજ માં જોડે ભણતી એની 'બેસ્ટ ફ્રેન્ડ ફોરએવર ' એવી સીયા જોડે છેલ્લે ક્યારે વાત કરી એ પણ એને યાદ નહોતું હવે તો.
ફોન માં બોલેલા સીયા ના પિતા ના શબ્દો હજી પણ અમી ના કાન માં ગુંજતા હતા .અમેરિકા નો કોડ જોઈ આશ્ચર્ય પામતા ઉપાડેલ એ ફોને ના છેડે સીયા ના પિતા સમીર ભાઈ નો હંમેશા ઉમંગ ભર્યા અવાઝ ના બદલે એક પિતા નો ચિંતા ભર્યો અવાઝ જાણે શબ્દો શોધતા હોઈ એ રીતે બોલ્યો ,"જઈ શ્રી ક્ર્ષ્ણ અમી બેટા ,હું સીયા ના પપ્પા બોલું છું યુસ્ટન થી.અવાઝ તો ભૂલી નહિ ગઈ હોઈ એમ માનું છું !!".
અમી બોલી,"બિલકુલ નહિ અંકલ ,એમ કઈ થોડી ભૂલી જાવ,જઈ શ્રી ક્ર્ષ્ણ અંકલ ,કેમ છો તમે અને આંટી કેમ છે?,બહુ લાંબા સમય થયો તમારી જોડે વાત કર્યે ".
સમીર ભાઈ બોલ્યા ,"એક દમ સાચી વાત છે તારી બેટા ,ખુબ લાંબા સમયે તારો અવાઝ સાંભળવા મળ્યો !આશા કરું છું કે તું મજા માં હોઈશ"
અમી હજી કુતુલતા માં થી બહાર આવવા મથતા છતાં મક્કમ રાખેલા આવાઝે વાત જારી રાખે છે,"એક દમ મજા માં છું અંકલ ,તમારા શબ્દો માં કહું તો એક દમ ઘોડા જેવી છું!! હા.હા.હા."
અમી હાસ્ય ઉમેરી વાતાવરણ ને હળવું બનાવા પ્રયત્ન કરે છે ,કારણ કે એના મન માં કૌન જાણે કેમ કોઈ બેચેની સમીર ભાઈ ના તંગ અવાઝ થી ક્યારે ની ઉદ્ભવી ચૂંકી હતી પણ એને ખબર હતી કે હમણાં ધીરજ રાખવા માં જ સમજદારી છે.
સમીર ભાઈ આગળ વાત વધારતા બોલે છે ,"અમી બેટા ,એક વાત કરવી છે તારી જોડે અને કઈ જણાવું પણ છે.વાત સીયા વિષે હશે એવું તો તને ખ્યાલ આવી જ ગયો હશે.વાત જરૂરી છે અને સમય સર થાય તો જ કામ લાગે એવી છે એટલે મારે તને આમ ફોને કરવો પડ્યો ."
અમી ની ધીરજ ની સીમા તૂટી રહી હતી ,મન માં કઈ કેટલા વિચારો આવી ગયા હતા હમણાં સુધી માં તો .સુ થયું હશે,સીયા કોઈ તકલીફ માં તો નહિ હોઈ ને ,કોઈ ઘટના તો નહિ બની હોઈ,એટલું બધું અગત્ય નું સુ બન્યું હશે ,એવા કઈ કેટલા વિચારો થી અમી નું મન તો જાણે જ્વાળા મુખી નું મુખ ગરમ લાવા થી ફાટુ ફાટુ થઇ રહ્યો હોઈ એવું થઇ રહ્યું હતું.
છતાં પોતાના મન અને શબ્દો પાર કાબુ રાખતા એને ઉત્તર આપ્યો ,"જે વાત હોઈ તે તમે વિના સંકોચે મને કહી શકો છો અંકલ ,I hope everything is okay "!
મિત્રો આપણે સૌએ તરસ્યા કાગડા ની વાત તો સાંભળી જ છે , આજે નવા જમાના ના કાગડા ની વાત કરવી છે .......એ પણ એક પેઢીનાં નહિ બે બેનાં ; કેમ ?
આપણા સમય માં તો એક પેઢી માં બધા ય ભાન્ડુરડાઓ આવી જતા પણ હવે મોબાઈલ ની સાથે સાથે દર પાંચવર્ષે માનવજાત ની પેઢી પણ બદલાય છે -UPGRADE થાય છે ....
તો મિલતે હૈ મિલેનિયમ કાગડાભાઈ ને એટલે કે 2k ના શ્રીમાન કાગને
તો વાત એમ હતી કે ઉનાળા ની બળબળતી બપોર હતી , ગરમી એ માઝા મૂકી હતી.. , ગામ , પાદર, વગડો સુનાસુના હતા , નદી નાળા સુકાઈ ગયા હતા ત્યારે છોકરા ના હાથમાં થી ઝુંટવેલી અને શિયાળથી બચાવેલી પૂરી ખાધા પછી એક કાગડાભાઈને તરસ લાગી... ,
તે તો ઉપડ્યા પાણી ની શોધ માં , દૂર દૂર ઉડી ઉડી થાક્યા , પેલા હંસ એન્ડ કાગડા વાળી ૫૧ ઉડાન પણ ભરી પણ પાણી ની ભાળ ના મળી ;
થયા about turn , અને મળ્યા ફળ એટલે કે fruit નહિ પણ પાણી , શ્રીમાન કાગ ને S .T સ્ટેન્ડ નજીક એક નહિ બે તૂટેલા માટલા દેખાયા ,એમાં નું પાણી પણ દેખાયું , શ્રીમાન કાગ તો આવ્યા નીચે ડુબાડી ચાંચ , પણ પાણી ઘણું ઊંડું .
“ચાલો બીજે TRY કરીએ “,
ત્યાં પણ ના ફાવ્યા ,
“શું કરીએ “?
હા પપ્પા એ કીધેલી વાત યાદ કરી ,
એવી વાત થી તો શિયાળથી પુરી બચાવી હતી ને ,
હા તો જુના જમાના માં દાદા એ શું કરેલું ?
“YES... આજુબાજુ થી કાંકરા વીણી કુંજ માં નાખેલા ....”
કરી COPY -PASTE ;
માટલા ની આજુબાજુ ના કાંકરા લીધા અને નાખ્યા માટલા માં;
પણ આ શું ? આ તો કઈ કાંકરા થોડા હતા ?
આ તો ધૂળ ના ઢેફા હતા , પાણી ઉપર તો ના આવ્યું , ઓછું થયું અને ગંદુ થયું નફા નું .... હવે .
.. ફિકર નોટ , બીજું માટલું તો હજુ હતું જ ;,
હવે શ્રીમાન કાગએ પોતા ની બુદ્ધિ દોડાવી , બુદ્ધિ સાથે સાથે નજર પણ દોડાવી ....
બસ સ્ટેન્ડ પાસે જ એક ગલ્લો હતો , તે બંધ હતો પણ ત્યાં આપણા શ્રીમાન કાગને સોડા બોટલ ની ભૂંગળી ( આપણી STRAW દોસ્તો) દેખાઈ ,
અને પછી શું આ તો ૨૧મી સદીના કાગડાભાઈ , લીધી STRAW એક છેડો માટલા માં અને બીજો ચાંચ માં ...એ ય ને મસ્તી થી ગુંટક ગુંટક પાણી પીધું ને ગયા ઉડી ....
ક્યાં તો ?બીજી વાર્તા સાંભળવા ..
કેવી રીતે તો? કાનમાં WALKMAN ભરાવી ને ....
હાઆ આ ભાઈ આ તો શ્રીમાન કાગ એ પણ ૨૧મી સદી ના ...
તો પછી મોબાઈલયુગ ના મિસ્ટર કાગસ કેવા હશે ?
મળીશું NEXT TIME
મળીશું ને ?
Maru nam mitesh chhe.hu gujrat ma rahu chhu.hal ma hu collage ma abhiyas karu chhu. Ghana varso ni vat chhe hu mara mama ne tiyar lagan ma gayo hato.tiya ni ek chhokri bahu gamti hati. Me aene propose kariyo ane 2 divs pachhi mane ha padi.aam amari love story chalti hati. 1 vars sudhi barabar chali.ame maliya, farva gaya. Pan thodok samay baad te bija chhokra jode love karava lagi.aam te mari shathe pan bijani sathe pan love chalavti hati. Aa vat eni bahene mane kari ane hu a eni na padi didhi. Aam aame ghano samay alag rahiya. Pan tiyar baad mara par phone tena ghana aavta hata pan me ene line n aapi. Aam chhele eni bahenna kehvathi hu teni sathe pachho volition. Tiyar baad pan amari love story pachhi chalu thai. Pan thodak samay baad hu ene Malva gayo pan ame malva gaya hata tiya ek chhokro aavine kaheva lagiyo k hu eni sathe bolu aam maru magaj satkiyu ane chhokri be lafo mariyo ane hu tiyathi tene gahre mukine aavto rahiyo. Ane hu a eni pachhi na padi. have tiyar baad te roj mane phone karti hati pan hu eni sathe vat karto na hato. Mari 12 board ni exam aapi tiyar baad eno phone aavto ane kehti k mitu have aavi bhul na karu. Tu mane maf kari pan tu mari sathe bol.mane tara vagar na chale.aam tene vat manine badhi bhulo maaf karine hu pachho boliyo. Ane eni sathe sharirik sabandh pan badhiya ane ghani var aavu kriyu. Parntu hal ma j ena phone khubaj. Busy. Batavta. Ene puchhto k kem taro phone busy batave. To mane kehti ke friend jode vat kru.hu aapan teni vat Mani.tiyar baad ek divs ena bija boyfriend no phone aaviyo ane ame malva nu gothviyu. Ane peli chhokri ne khabar na hati k ame 3 loko malvana chhe. Ae chhokri ne hu farva lai gayo ane pela chhokrane pan tiyaj bolaviyo. Ane hu a e chhokri khoob mari ane have kadi pan tari jode na bolu. Ane taro aa cheharo mane kadi pan na dekhadti aam kahi didhu.ane aa vat 20/10/2017 ni chhe. Aam ek bewffa chhokri e mari zindgi kharab kari nakhi. Temaj chhokra ne mate ekaj salah aapu chhu ke chhokrina lafda ma padta na. Hu mara experience na karne kahu chhu. Tamaru dhiyan potana career pan focus karjo Jay hind, jay gujrat
“ વિધિની વક્રતા “
બપોરનો સમય હતો, એટલે શાળાએથી વિધ્યાર્થીઓ છુટી રહ્યા હતા. એવામાં મયંક પણ શાળાએથી છુટી સીધો ઘરે પહોંચી, જમીને સીધો ટીવી જોવા બેસી ગયો. તેના પપ્પા હજી જમતા હતા. થોડીવાર ટીવી ચેનલ બદલાવ્યા કર્યા અને અંતે તેને મનગમતુ ચેનલ રાખી નિહાળવા લાગ્યો. મયંક દસમી ક્લાસ માં ભણતો હતો. તે પ્રથમ પરિક્ષામાં સામાન્ય માર્કસ સાથે પાસ થયો હતો અને તેના કારણે તેના પપ્પા થોડા ગુસ્સે પણ થયેલા . તે મયંક થોડા દિવસોમાં ભુલી ગયો હતો.
મયંકના પપ્પા જમીને તેની સામે આવીને બેઠા અને કહેવા લાગ્યા;, મયંક ! તું આવું કરીશ તો બોર્ડની પરીક્ષામાં પાસ થઈ શકીશ નહી. પ્રથમ પરીક્ષામાં પણ સામાન્ય માર્કસ આવ્યા હતા. એટલે તું થોડી વધારે મહેનત કર.
આ સાંભળી મયંક બોલ્યો ,” અરે! પપ્પા! મારી સાથેના તો ઘણા બધાં નાપાસ થયા છે. તેનાથી તો હું સારો છુ. મયંકના મયંક સામે પપ્પા થોડી વાર જોઇ રહ્યા . જાણે કંઇક મનમાં આત્મજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરતાં હોય તેમ વિચારવા લાગ્યાં. થોડીવાર પછી બોલ્યાં, “મયંક” તું પાસ થયો તે સારું પરંતુ અને બીજા સાથે તુલના કરવી એ સારી બાબત નથી?
તો પપ્પા?!
જે સારા સ્થાન પર છે તેની સાથે તુલના કરવી જોઇએ. ઊંચા સ્થાન પર પહોંચવાની તુલના.
પણ પપ્પા ! હું મહેનત તો કરું જ છું ને?
હા, તું મહેનત કરે છે પણ કરવી જોઇએ તેટલી નહિ; હા પેલાં તારા સપનાંનું શું?
ડોક્ટર બનવાનુંને?
હા , તે
હું પહેલી પરીક્ષામાં પાસ થઇ ગયો હવે બોર્ડની પરીક્ષામાં પાસ થઈ જઇશ. એટલે બસ.!
નહિ, મયંક ! ખાલી પાસ થવાથી કશું નથી થતું, તારે વધારે સારા ટકા લાવવા પડશે. તો ડોક્ટર બની શકીશ.
હા તો હું મહેનત કરીશ.
ત્યાર પછી પંદરેક દિવસ વિત્યા પરંતુ મયંકની મહેનતમાં કશું ફરક ન પડ્યો . એટલે તેના પપ્પાને ચિંતા થવા લાગી એક દિવસ બપોરનાં જ સમય હતો.
મયંક ! તારા મિત્રો સાઇકલ લઇને સ્કૂલે જાય છે અને તું ચાલીને.
હા પપ્પા તમે સાઇકલ લઇ આપો તો થાય ને?
લઇ આપું, પરંતુ જો તું બોર્ડની પરીક્ષામાં 90% ટકા લાવે તો.
મયંકને સાઇકલનો ખૂબ શોખ હતો. તે એક ઝાટ્કે ઊભો થઇ ગયો. પપ્પાની ગોદમાં જઇ બેસી ગયો. અને કહેવા લાગ્યો, “પપ્પા તો હું બોર્ડની પરીક્ષામાં 90% જરૂર લાવીશ તમે સાઇકલ તૈયાર રાખજો.
ત્યારપછી મયંક મહેનતમાં લાગી ગયો. અને સમય વિતતો ગયો . બોર્ડની પરીક્ષા આવી. ખૂબ જ ઉત્સાહથી મયંકે પરીક્ષા પૂર્ણ કરી. જોતજોતામાં મયંકને જે દિવસની રાહ હતી તે દિવસ આવી ગયો મયંક સ્કૂલે રિઝલ્ટ લેવા ગયો. તેના પપ્પા પણ ઉમળકાભેર મયંકના રિઝલ્ટની રાહ જોઇ રહ્યા હતા. બપોરનો સમય થવા આવ્યો પણ મયંક ઘરે આવ્યો નહિ. તેના પપ્પાને ચિંતા થવા લાગી. કે મયંક હજી કેમ ન આવ્યો. તેના પપ્પા ઘરની બહાર રસ્તા પર નજર દોડાવી મયંકને જોવા લાગ્યા. એવામાં ફોનની ઘંટડી વાગી ફોન રીસીવ કર્યો . સામેથી કોઇ અજાણી વ્યક્તિ બોલતી હતી, “મિસ્ટરઅગ્રવાલ!
યશ !
તમારા પુત્રનું એક્સિડન્ટ થયું છે. તે expire થઇ ગયો છે. જલ્દી આવો. આ સાંભળી મયંકના પપ્પા દોડીને ભાગ્યા અથડાતા – ભટકાતા દોડતા જાય છે. તેના મનમંદિરમાં એક જ શબ્દ ગૂંજતો હતો .... Expire….Expire……Expire ………
સ્થળ પર પહોંચી જુએ છે તો મયંક લોહીલુહાણ પડ્યો છે. તે Expire થઇ ગયો. તેના પપ્પાએ મયંકને બાથમાં લઇ લીધો. અને ધ્રૂસકે ધ્રૂસકે રડવા લાગ્યા.રડતાં રડતાં તેની નજર સામે ગઇ. જોયું તો તો મયંકનું રિઝ્લ્ટ પડ્યું હતું. લાંબો હાથ કરી રિઝલ્ટ લઇ જુએ છે; તો 99%................
લેખનકર્તા : મેઘનાથી પરેશગર એસ. (શિક્ષક)
સરનામું : શ્રી ગાંગડી વાડી શાળા-૧,
મું: ગાંગડી, તા: કલ્યાણપુર, જિ: દેવભૂમિ દ્વારકા.
રામપુર નામનું એક ગામ હતું. ગામમાં એક પટેલ રહે. નામ તેમનું પુંજા પટેલ. શરીરનો બાંધો મધ્યમ કક્ષાનો. એકવાર તેમની ભેંસે પાડીને જન્મ આપ્યો. સરસ મજાની પાડી નાની અને નમણી. પટેલને પાડી વહાલી-વહાલી લાગે.
ગામને છેવાડે પુંજા પટેલનું ઘર અને ગામની નજીકમાં જ જંગલ. ઘણીવાર દીપડા જેવા હિંસક પ્રાણી ગામમાં ઘૂસે અને પાડી જેવા નાનાં પ્રાણીઓને ઉઠાવી જાય.
હિંસક પ્રાણીઓનો ભય પટેલને સતાવે. રખેને કોઈ દીપડો આવીને પાડીને ઉઠાવી જાય તો ? !..તેથી પટેલ પાડીને ખભે બેસાડીને, રોજ રાત્રે મેડા ઉપર ચઢાવી દે. પટેલનો આ નિત્યક્રમ બની ગયો.
છ મહિના વીતી ગયા. પાડી તો ખાસ્સી મોટી થઈ ગઈ. છતાં પટેલ પહેલાંની જેમ જ સરળતાથી તેને મેડે ચઢાવી દે. એકવાર પટેલના ઘેર તેમના મિત્ર આવ્યા. નામ ભીમજી પટેલ. ભીમ જેવા તગડા, અને બળનું ભારે અભિમાન.
પુંજા પટેલે વિચાર્યું,’ આજે ભીમજીનું અભિમાન ઉતારું.’ તેમણે ભીમજીને પડકાર ફેંક્યો, ‘બોલ ભીમજી ! મારી પાડી તું મેડે ચડાવી દે તો રૂ।.
૫૦૦નું ઈનામ !’ ભીમજી તરત તૈયાર થયો. સઘળું જોર કરી તેણે પાડી ખભે તો ચઢાવી, પણ પહેલું પગથિયું ચઢતાં ‘ધડામ’ કરતો નીચે પછડાયો.
ભીમજી માંડ-માંડ ઊભો થયો. પુંજા પટેલ કહે, ‘ભીમજી ! જો હવે હું પ્રયત્ન કરું છું.’ પુંજા પટેલને રોજનો મહાવરો. તેમણે પાડીને ખભે બેસાડ અને સડસડાટ મેડે ચઢી ગયા. ભીમજી ફાટી આંખે જોઈ રહ્યો. પછી પુંજા પટેલે ભીમજીને માંડીને વાત કરી. અને સમજાવ્યું કે, ‘કામ ગમે
તેટલું અઘરું હોય, પણ તેને સતત-નિયમિત કરવા રહો તો સરળ થઈ જાય છે.’
ભગવાન ગણેશજીની પ્રતિમાઓ પૂજા મંડપોમાં શોભાયમાન થઈ રહી છે. ગણેશજીની સાથે તેમના વાહનની પણ પૂજા થઈ રહી છે. આનું કારણ છે કે ગણેશજીને કૈલાશ પર્વત પરથી ભક્તોનાં ઘર સુધી લાવનાર તેમનું વાહન મૂષક છે. ગણેશજીએ પોતાના વાહન મૂષકની શા માટે પસંદગી કરી આ વિષયમાં ઘણી કથાઓ મળે છે. એક કથા પ્રમાણે ગજમુખાસુર નામના એક અસુર સાથે ગજાનંદને યુદ્ધ કરવું પડ્યું હતું. ગજમુખાસુરને એવું વરદાન મળેલું હતું કે તે કોઈ અસ્ત્રથી ન મરી શકે.
ગણેશજીએ આને મારવા માટે પોતાનો એક દાંત તોડ્યો અને ગજમુખાસુર પર ઘા કર્યો. ગજમુખાસુર આનાથી ભયભીત થયો અને મૂષક (ઉંદર) બનીને દોડવા લાગ્યો. ગણપતિએ મૂષક બનેલા ગજમુખાસુરને પોતાના પાશમાં બાંધી દીધો. ગજમુખાસુર ગણેશજીની માફી માગવા લાગ્યો. ગણેશજીએ ગજમુખાસુરને પોતાનું વાહન બનાવીને જીવનદાન આપ્યું.
વધુ એક કથાનો ઉલ્લેખ ગણેશ પુરાણમાં મળી આવે છે. જે પ્રમાણે દ્વાપર યુગમાં એક બળવાન મૂષક પરાશરના આશ્રમમાં આવીને મહર્ષિ પરાશરને ખૂબ દુખી કરતો. ઉત્પાતિ મૂષકે મહર્ષિ આશ્રમની માટીનાં વાસણો તોડી નાંખ્યા હતા, તેમજ આશ્રમમાં રાખેલું અનાજ નષ્ટ કરી દીધું. ઋષિઓનાં વસ્ત્રો અને ગ્રંથોને કતરી નાંખ્યા હતાં.
મહર્ષિ પરાશર મૂષકના આ કૃત્યથી ખૂબ દુખી થઈને ગણપતિની શરણમાં ગયા. ગણેશજી મહર્ષિ પરાશરની વિનંતિથી પ્રસન્ન થઈને ઉત્પાત કરી રહેલા મૂષકને પકડવા માટે પોતાનો પાશ નાંખ્યો. પાશે મૂષકનો પીછો કરીને પાતાળ લોક ગયો અને તેને બાંધીને ગણપતિ સમક્ષ રજૂ કર્યો.
ગણપતિને સામે જોઈને મૂષક તેમની સ્તુતિ કરવા લાગ્યો. ગણેશજીએ કહ્યું કે તમે મહર્ષિ પરાશરને ખૂબ રંજાડ્યા છે, પરંતુ હવે તમે મારી શરણમાં છો જેથી તમને ઈચ્છો તે માંગી લો. ગણેશજીના આવા વચન સાંભળીને મૂષકને અભિમાન થયું. તેને કહ્યું કે મારે તમારી પાસેથી કાઈ નથી જોઈતું. જો તમારે મારી પાસેથી કશું માગવું હોય તો માંગી લો. ગણેશજી સ્મિત કરીને મૂષકને કહ્યું કે તમે મારું વાહન બની જાઓ.
પોતાના અભિમાનને લીધે મૂષક ગણેશજીનું વાહન બની ગયો. પરંતુ જેવા ગણેશજી પર બેઠા કે ગણેશજીના વજનથી તેઓ દબાવવા લાગ્યા. મૂષકે ગણેશજીને કહ્યું કે પ્રભુ હું તમારા વજનથી દબાઈ રહ્યો છું. પોતાના વાહનની વિનંતિ સાંભલીને ગણપતિએ પોતાના ભાર ઓછો કરી લીધો. બાદમાં મૂષક ગણેશજીનું વાહન બનીને તેમની સેવામાં લાગી ગયા.
ગણેશ પુરાણમાં એવું પણ વર્ણન કરાયું છે કે દરેક યુગમાં ગણેશજીનું વાહન બદલાતું રહે છે. સતયુગમાં ગણેશજીનું વાહન સિંહ છે. ત્રેતા યુગમાં ગણેશજીનું વાહન મયુર છે અને વર્તમાન યુગમાં એટલે કે કળિયુગમાં તેમનું વાહન ઘોડો છે.
