એક નાના ઝાડનાં, પંજા જેવાં પાન;દાંડી તો છે લાંબી, તેના ફળનું છે બહુમાન
મારી બકરી આલો ખાય, પાલો ખાય;પાણી પીએ તો, ટપ મરી જાય
ઘરમાં ઘર તેમાં, રમે કેસરિયો વર; લાકડાં ખાઈ ખાઈને, કાઢે ખાખી ગર
હથોડાના ખાતી માર, રહું ઘર હું સોની ને લુહાર, મુજ વિણ ઘડાય ન ધાર, શણગારનો છે મુજમાં ઠાઠ
બે બહેનો રોઈ રોઈને થાકી, પણ ભેગી થઈ નહીં