न.
[ સં. ]
શરૂઆતમાં અપાતું શિક્ષણ; પ્રાથમિક શાળાનું શિક્ષણ. આ શિક્ષણમાં પાયાની કેળવણી, બુનિયાદી શિક્ષણ, નઈ તાલીમ જેવું મહત્ત્વનું અદ્યતન શિક્ષણ સહેજે સમાઈ જાય છે. મહાત્માજી લખે છે કે: પ્રાથમિક શિક્ષણને હું સૌથી વધારે મહત્ત્વ આપું છું. મારી કલ્પના પ્રમાણે એ શિક્ષણ અત્યારના મેટ્રિકમાથી અંગ્રેજી બાદ કરીએ એના જેટલું હોવું જોઈએ. હું જો શિક્ષકોને સમજાવી શકું તો પ્રાથમિક શિક્ષણને સારૂ પાઠયપુસ્તકો બંધ કરૂં અથવા પાઠયપુસ્તકો માત્ર શિક્ષકોને સારૂં જ રાખું. આવાં પુસ્તકોની રચના જુદી જ હોય. બાળકને પ્રથમ કક્કો શીખવાને બદલે ડ્રોંઈંગ શીખવું કે જેથી બાળક પ્રથમથી જ સુંદર આકૃતિઓ કાઢતાં શીખે. બારાખડી પૂરી કરતાં ભલે તેને બેથી ત્રણ વર્ષ જાય. એ ત્રણ વર્ષમાં સુખેથી બાળકને ઘણું વ્યાવહારિક ને ધાર્મિક જ્ઞાન અપાય. તેને ગીતાજી વગેરેમાંથી શ્લોકો ગોખાવી તેની સ્મરણશક્તિ કેળવાય, તે વારે તેના કાન કેળવાય,તેની જીભ શુદ્ધ ઉચ્ચારણ સારૂ કેળવાય ને તેની આંખને અવલોકતાં કેળવાય. આમ બાળકની બધી શક્તિઓનો વિકાસ એકસાથે કરાય. દરમિયાન અક્ષરજ્ઞાનને નોખી નોખી કળારૂપે ખીલવી શકાય.
મગજને કસરત કરાવતી અને જોડકાં જોડો પદ્ધતિ દ્વારા શબ્દ અને અર્થ કે સમાનાર્થીને જોડતી એક રસપ્રદ રમત એટલે ક્વિક ક્વિઝ.
કહેવતના આડા અવળાં ગોઠવાયેલા શબ્દોને યોગ્ય ક્રમમાં ગોઠવી સાચી કહેવત અને તેનો અર્થ જણાવતી રમત એટલે જંબલ ફંબલ
બાળપણમાં માણેલા અને હવે ભૂલાતં-વિસરાતાં જતાં જ્ઞાન વર્ધક કોયડાઓની રમત એટલે ઉખાણાં