(અમદાવાદ સ્થાપના દિવસ ૨૬ ફેબ્રુઆરીએ કવિ શ્રી અનિલ ચાવડાએ સોશિયલ મીડિયામાં શેર કરેલી કવિતા) અમદાવાદ આ 208ની ઝડપે દોડતું 108નું શહેર છે આમ ઓગળી ગયેલું ને આમ ગાંઠનું શહેર છે ‘જબ કૂત્તે પે સસ્સા આયા’ની જૂની ઘટનાનું અડધું-પડધું હકીકતોનું ને અડધું સપનાનું કરી શકો તો જલસાનું નહીંતર મડદાનું બૂમ પાડો તો બ્હેરું ને મૂગા રહો […]

વાત દિવસની નથી મને રાત ડરાવે છે મારી નાની  ઝૂંપડીને ચક્રવાત ડરાવે છે….   ભેટમાં મળ્યાં છે લોહીનાં અનેક આંસુ જીવનની  હવે હરેક સોગાત ડરાવે છે…   છોડી પ્રેમની વાત કોઈ બીજ વાત કરો વગર વાંકે તરછોડનો આઘાત ડરાવે છે…   મારા લીધે કોઈ બદનામ ન થઈ જાએ તેથી જ મને તારી મુલાકાત ડરાવે છે….   પોતીકાંએ […]

ઊગશે સુખનો દિવસ એ વાતવાળા કયાં ગયાં ? સપનું આંખોમાં સજાવી રાતવાળા કયાં ગયાં ? પાટું પડતાને પડે છે, જોઇ લો ઇતિહાસમાં પીઠ ખુલ્લી મેં ધરી છે લાતવાળા કયાં ગયાં ? છે ભવોભવની તરસ ખાબોચિયાંથી શું વળે ? ક્યાં ગયા, બોલાવ દરિયા સાતવાળા કયાં ગયાં ? જિંદગી રંગીન હો તો શ્વેત ખાપણ પરવડે ? ઓઢણીમાં […]

ક્યાંથી શોધું? રાત થયેલાં આકાશે હું રવિ ક્યાંથી શોધું? રોજ સવારે મારાંમાં હું કવિ ક્યાંથી શોધું? અસંખ્ય હોય છે કળીઓ બાગમાં ખૂશ્બૂદાર, ઊડીને દિલમાં બાઝે એવી પરિ ક્યાંથી શોધું? ઝઝૂમવું પડે છે ઘણું પેલાં કિનારા ને બાથ ભિડવાં, કોરાં કોરાં જ પહોંચાડે એવી કડી ક્યાંથી શોધું? પેઢીએ પેઢીઓ રઝળી છે જુઓ કોઇ ઘરડાં ઘરમાં, એ […]

કોઈ ના સમજી શક્યું કેવું હતું  હર કદમ પર જીવવું એવું હતું જિંદગીભર શ્વાસ ચૂકવતા રહ્યા  મોતનું માથે ગજબ દેવું હતું લે, હવે ભોગવ બધાંયે દુઃખ સતત  નામ સુખનું સમજીને લેવું હતું પૂછવા ખાતર બધા પૂછતા રહ્યા  આપણે પણ ક્યાં કશું ક્હેવું હતું ? આખરે હું 'હર્ષ' પર્વત થઇ ગયો  થાય ત્યાં સુધી બધું સ્હેવું […]

બંદગી જેને વહાલી હોય છે, એમને ઘર પાયમાલી હોય છે. દાનમાં એ દઈ શકે આખું જગત, હાથ જેના સાવ ખાલી હોય છે. આંસુ કેવળ એજ ટપકે આંખથી, યાદની જેને બહાલી હોય છે. દૂર હો એનેય જકડે બાહુમાં, જીવ પણ કેવો ખયાલી હોય છે. ત્યાં મિલનને ને અહીં નોખાઈને, સાથસાથે રાતપાલી હોય છે ! પૂછ મા […]