રામપુર નામનું એક ગામ હતું. ગામમાં એક પટેલ રહે. નામ તેમનું પુંજા પટેલ. શરીરનો બાંધો મધ્યમ કક્ષાનો. એકવાર તેમની ભેંસે પાડીને જન્મ આપ્યો. સરસ મજાની પાડી નાની અને નમણી. પટેલને પાડી વહાલી-વહાલી લાગે. ગામને છેવાડે પુંજા પટેલનું ઘર અને ગામની નજીકમાં જ જંગલ. ઘણીવાર દીપડા જેવા હિંસક પ્રાણી ગામમાં ઘૂસે અને પાડી જેવા નાનાં પ્રાણીઓને […]

એમ ક્યાં કીધું કે જીવન સાવ સહેલું જોઈએ, જે થવાનું હોય એ પહેલેથી કહેવું જોઈએ ! કોઈ રડતું હોય એ જોવું કંઈ સહેલું નથી, એને જોવાં માટે ઈશ્વરનું કલેજું જોઈએ. એટલા ધનવાન હોવું તું કરી દે ફરજિયાત, વાણીમાં સંસ્કારનું કોઈ ઘરેણું જોઈએ. એ જુએ મારા કવચ કુંડળ ને તાકી તાકી ને, યાર સીધે સીધું બોલી […]

ભિખારી : ‘પહેલાં તમે દસ રૂપિયા આપતા હતા. પછી પાંચ કર્યા અને હવે ફક્ત એક જ રૂપિયો આપો છો. આવું કેમ ?’ શેઠ : ‘પહેલાં હું કુંવારો હતો. પછી લગ્ન કર્યા ને હવે છોકરા પણ છે. એટલે શું કરું દોસ્ત ?’ ભિખારી : ‘હમ્મ…… એટલે તમે મારા પૈસાથી જ ઘર ચલાવો છો, એમ ને ?’ […]

સાંજ પડે ને માં તારો પાલવ યાદ આવે,આ મોટપ ની મજા પણ આજે મને ફિક્કી લાગે.બસ આજે મને મારુ બાળપણ યાદ આવે,દુખી થાતા જ્યારે ત્યારે માં તારો પાલવ યાદ આવે.આજે ભલે મોટા થયા અમે પણ માં તુ યાદ આવે.બાળપણ ના દુ:ખ મા તો માં ના પાલવ માં રોતા,દુ:ખ તો આજે પણ છે પણ કેમ એને […]

સમયના પ્રવાહ માં ઘણું જ તણાયા… ઘસાયા તોય નદીના પત્થર કહેવાયા… ઘણી જ લાં….બી મજલ કાપી શરૂથી અંત સુધી… અફસોસ કે ઉચેથી ના પટકાયા નહિ તો બને કે હોત ગંગા કહેવાયા.

કોઈકે મને પૂછ્યું કે કેવી હોય છે માં?જવાબ માં મેં કહ્યું કે એવી હોય છે માં, જે આપણે દુનિયા દેખાડે છે,ભૂખી રહી છે પોતે ને આપણે જમાડે છે,ઠંડી સહન કરીને આપણે આચળ ઓઢાડે છે,કંઈક વાગી જાય તો આપણી સાથે રડે છે જે ………..એવી હોય છે માં બોલતા આપણે શીખવે છે,ચાલતા આપણે શીખવે છે,લખતા આપણે શીખવાડે […]