રામપુર નામનું એક ગામ હતું. ગામમાં એક પટેલ રહે. નામ તેમનું પુંજા પટેલ. શરીરનો બાંધો મધ્યમ કક્ષાનો. એકવાર તેમની ભેંસે પાડીને જન્મ આપ્યો. સરસ મજાની પાડી નાની અને નમણી. પટેલને પાડી વહાલી-વહાલી લાગે. ગામને છેવાડે પુંજા પટેલનું ઘર અને ગામની નજીકમાં જ જંગલ. ઘણીવાર દીપડા જેવા હિંસક પ્રાણી ગામમાં ઘૂસે અને પાડી જેવા નાનાં પ્રાણીઓને […]

એમ ક્યાં કીધું કે જીવન સાવ સહેલું જોઈએ, જે થવાનું હોય એ પહેલેથી કહેવું જોઈએ ! કોઈ રડતું હોય એ જોવું કંઈ સહેલું નથી, એને જોવાં માટે ઈશ્વરનું કલેજું જોઈએ. એટલા ધનવાન હોવું તું કરી દે ફરજિયાત, વાણીમાં સંસ્કારનું કોઈ ઘરેણું જોઈએ. એ જુએ મારા કવચ કુંડળ ને તાકી તાકી ને, યાર સીધે સીધું બોલી […]

ભિખારી : ‘પહેલાં તમે દસ રૂપિયા આપતા હતા. પછી પાંચ કર્યા અને હવે ફક્ત એક જ રૂપિયો આપો છો. આવું કેમ ?’ શેઠ : ‘પહેલાં હું કુંવારો હતો. પછી લગ્ન કર્યા ને હવે છોકરા પણ છે. એટલે શું કરું દોસ્ત ?’ ભિખારી : ‘હમ્મ…… એટલે તમે મારા પૈસાથી જ ઘર ચલાવો છો, એમ ને ?’ […]

એમ તો એના રાત રાણી બનવાની વાર હતી, પણ મહેકને પીવા એની બેઠી હાજર આંખો હજાર હતી …

જહાલત કા આલમ હે ઇસ દુનિયા મેં ક્યાં કીજે, બસ યુંહીં શમ્મા બનકે જલને કે અલાવા ભી ક્યાં કીજે…

એમ તો કહે છે કે ખાલી લાગણીઓ જ હતી. પણ સાચું કહું, એવી તો ધારદાર હતી…