એમ તો એના રાત રાણી બનવાની વાર હતી, પણ મહેકને પીવા એની બેઠી હાજર આંખો હજાર હતી …

જહાલત કા આલમ હે ઇસ દુનિયા મેં ક્યાં કીજે, બસ યુંહીં શમ્મા બનકે જલને કે અલાવા ભી ક્યાં કીજે…

સમયના પ્રવાહ માં ઘણું જ તણાયા… ઘસાયા તોય નદીના પત્થર કહેવાયા… ઘણી જ લાં….બી મજલ કાપી શરૂથી અંત સુધી… અફસોસ કે ઉચેથી ના પટકાયા નહિ તો બને કે હોત ગંગા કહેવાયા.

નજર ને ફેરવી સમજ્યા, મને હરાવી દીધો? હજારો રંગ છે મુજને સતાવવા કાજે, ઉછીનો લઈ ગયો મલકાટ તારો મલકાતો ચમનમાં ફુલને મારા ખિલાવવા કાજે

એમ તો એના રાત રાણી બનવાની વાર હતી, પણ મહેકને પીવા એની બેઠી હાજર આંખો હજાર હતી …

જહાલત કા આલમ હે ઇસ દુનિયા મેં ક્યાં કીજે, બસ યુંહીં શમ્મા બનકે જલને કે અલાવા ભી ક્યાં કીજે…